سیاتیک نام یک عصب است .اصطلاح سیاتیک در حقیقت مربوط به دردی است که در طول عصبی
به همین نام انتشارمییابد. این عصب طولانیترین عصب داخل بدن شما است که از لگن تا انتهای
پا ادامه دارد و در طول مسیر خود به شاخههای متعددی تقسیم میشود. هرگونه فشار بر روی
این عصب میتواند باعث ایجاد درد در تمام طول عصب شود (یعنی مسیری که از کمر شروع
میشود و از پشت پا پایین میآید و تا پاشنه پا میرسد.) البته علائم ممکن است از یک درد خفیف
تا ناتوانی و از کارافتادگی کامل متغیر باشد و گاهی ممکن است با احساس خارش، سوزش،
بیحسی و ضعف عضلانی هم همراه باشد. این درد بهطور تدریجی شروع شده و با گذشت
زمان افزایش مییابد و در هنگام نشستن، برخاستن، عطسه و یا سرفهکردن بدتر میشود. ویژگی
آن هم این است که معمولا فقط یکی از اندامهای تحتانی شما را درگیر میکند. در موارد خیلی
شدید بیماری، شاید حتی کنترل مثانه و یا روده نیز از دست برود. این وضعیت اخیر، بسیار نادر،
اما بسیار خطرناک است.
درد سیاتیک از کجا میآید؟
شایعترین علت بیماری سیاتیک، بیرونزدن دیسک بین مهرهای و فشار آن بر روی ریشههای عصبی
است که به آن فتق دیسک بین مهره ای نیز گفته میشود. دیسکهای بین مهره ای صفحاتی
از جنس غضروف هستند که مهرهها را از هم جدا میکنند. دیسکهای سالم، ستون مهرهها را
انعطاف پذیر نگاه داشته و کمک میکنند تا مهرهها بتوانند بهراحتی بر روی هم بلغزند.
با افزایش سن، این دیسکها شروع به تحلیل رفتن میکنند و خشک و تاحدی شکننده میشوند.
این مسئله موجب بیرون رانده شدن دیسک از محل خود (فتق) و فشار آن بر روی ریشه عصبی و
در نتیجه بروز علائم بیماری سیاتیک میشود. البته به غیر از فتق دیسک بین مهرهای، عوامل دیگری
نیز باعث ایجاد درد سیاتیک میشوند. مثلا تنگی ستون مهرهها در قسمت کمری و نیز بیماری
اسپوندیلولیستزی (که در آن یک مهره به آرامی بر روی مهره دیگر و رو به جلو میلغزد) میتوانند باعث
ایجاد علائم بیماری شوند. نشانگان پیریفورمیس هم نام اختلالی است که در اثر اسپاسم عضلهای
به همین نام ایجاد میشود. این عضله در نزدیکی عصب سیاتیک قرار دارد و اسپاسم آن باعث
فشار بر عصب و بروز درد سیاتیکی میشود. سایر علل ایجادکننده بیماری سیاتیک عبارتند از:
تومورهای نخاعی که بر روی ریشههای عصبی فشار وارد میکنند، سوانحی نظیر تصادفات
اتومبیل و یا ضرب دیدن ستون مهرهها که موجب آسیب به اعصاب میشوند و تومورهای خود عصب
سیاتیک که البته بسیار شایع هستند. در برخی موارد هم هیچگاه علتی جهت بیماری سیاتیک
یافت نمیشود.
چه کسانی دچار درد سیاتیک میشوند؟
مهمترین عوامل خطر برای بیماری سیاتیک عبارتند از:
سن: تغییرات وابسته به سن درستون مهرهها شایعترین علت بیماری سیاتیک هستند. تحلیل رفتن
دیسکهای بین مهرهای کمری از سن ۳۰ سالگی شروع میشود ولی تنگیهای ستون مهرهای
که یک علت دیگر بیماری سیاتیک هستند اغلب افراد را در سنین بالاتر از ۵۰ سال درگیر میکنند.
شغل: افرادی که شغلشان نیاز به چرخش مکرر کمر دارد، آنهایی که بارهای سنگین حمل میکنند
و کسانی که بهمدت طولانی رانندگی میکنند، بیش از سایر افراد دچار بیماری سیاتیک میشوند.
فعالیتهای فیزیکی: افرادی که برای مدتهای طولانی مینشینند و یا یک زندگی راکد و کمفعالیت
را دنبال میکنند نسبت به افراد فعالتر، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری سیاتیک هستند.
فاکتورهای ژنتیکی: دانشمندان ۲ ژن را شناسایی کردهاند که تصور میرود وجود آنها باعث استعداد
برخی افراد به بروز بیماری سیاتیک میشود. علاوه بر موارد فوق، افراد مبتلا به بیماری دیابت نیز به
دلیل آسیب و تخریب عصبی که در اثر دیابت در آنها ایجاد میشود، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری
سیاتیک هستند.
پیشگیری
اگرچه تنها در ۵ درصد موارد علت کمردرد، سیاتیک است، اما اگر دچار آن شوید، واقعا آزارتان میدهد.
انجام اعمال زیر میتواند نقش کلیدی در مراقبت از کمر شما داشته باشد:
*ورزش کردن به طور منظم: مهمترین کاری که بر سلامت کمرتان و البته سلامت کلی بدنتان
میتوانید انجام دهید، ورزش کردن است. در طی ورزش، بهتر است تمرکز شما بیشتر بر روی عضلات
شکم و کمرتان باشد، زیرا این عضلات جهت راست ایستادن و قرار گرفتن شما در وضعیت مناسب بدنی
ضروری هستند. انجام ورزشهایی نظیر یوگا، استفاده از دوچرخههای ثابت و تردمیل به قوی
نگاهداشتن این عضلات کمک میکنند. البته میتوانید دوچرخهسواری را در خارج از منزل هم انجام
دهید ولی ابتدا باید مطمئن شوید که صندلی و دستگیرههای دوچرخه در وضعیت مناسبی برای بدن
شما تنظیم شدهاند.
درست بنشینید: یک صندلی خوب باید بتواند بهخوبی از قوس کمری شما حمایت کند. اگر چنین
نیست، برای حفظ این قوس در هنگام نشستن، بهتر است از یک بالش نرم در پشت کمرتان استفاده
کنید. سعی کنید در فواصل بین فعالیتهای نشستنتان حتما بهطور تناوب استراحت کنید، حتی اگر
استراحت کردن شما فقط بهصورت راه رفتن در اداره باشد. در حین رانندگی هم سعی کنید صندلی
شما وضعیت مناسبی داشته باشد و وضعیت آن را طوری تنظیم کنید که لازم نباشد جهت دسترسی
به پدال گاز، پای خود را به سمت آن پرتاب کنید!
*وضعیت بدنی مناسبی داشته باشید: آگاهی از اینکه چگونه باید درست بایستید و درست
بخوابید و نیز آشنایی با صحیح بلند کردن اجسام سنگین، تاثیر بسیاری جهت حفظ و نگهداری کمر
شما دارد. اگر قرار است برای مدت زمان طولانی بایستید، سعی کنید بهطور تناوب بر روی یک پایتان
تکیه کنید و به پای دیگر استراحت دهید و یا اگر قرار است در حالت ایستاده چیزی را بخوانید،
بهجای آنکه جهت خواندن آن، به سمت جلو خم شوید، کتاب را بلند کرده و جلوی چشمانتان بیاورید.
جهت حفظ بهترین حالت هنگام خوابیدن بهتر است روی یک تشک سفت بخوابید و از بالش جهت
حمایت کمرتان استفاده کنید، ولی از بالشهایی که موجب میشوند گردن شما بیش از حد بالا رفته
و زاویه تندی ایجاد کند، به هیچوجه استفاده نکنید.
*بلند کردن یک جسم سنگین: ابتدا تصمیم بگیرید که آن را کجا میخواهید قرار دهید و چگونه
قصد دارید آن را به آن نقطه برسانید. جهت بلند کردن یک جسم سنگین، کمرتان را خم نکنید بلکه
زانوهایتان را خم کنید و آن جسم را بلند کنید. جسم سنگین را نزدیک به بدنتان حمل کنید و هیچگاه
بر روی کمرتان نچرخید، بلکه سعی کنید با محور کردن پاهایتان، بر روی پاهایتان بچرخید. هنگامی
که خسته هستید از حرکت دادن اجسام سنگین جدا خودداری کنید زیرا خستگی موجب میشود
با سختی و رنج بیشتری حرکت کنید. هرگز سعی نکنید جسمی را که احساس میکنید سنگینتر
از توانایی شماست، بلند کنید.